Wanneer bespreek je seksualiteit?

Als iemand naar je toekomt met een vraag of probleem

Soms nemen cliënten zelf het initiatief om met jou over seksualiteit te praten. Mensen kunnen bijvoorbeeld vragen hebben over hun seksuele oriëntatie, ouders over de seksuele opvoeding van hun kinderen of jongeren over vermeende afwijkingen en soa’s. Als de vraag helder is, is het goed om hier meteen op in te gaan. Maar wees ook alert op voorzichtige signalen van jouw cliënt. Niet iedereen durft direct een concrete vraag over seksualiteit te stellen. Veel mensen kijken eerst hoe je reageert op een voorzichtige poging en laten het erbij zitten als je daar niet op ingaat. Vraag goed door om de vraag helder te krijgen. Geef ook aan dat iemand er later nog op terug kan komen als daar behoefte aan is.

Bij vermoeden van seksueel risicovol gedrag of seksueel probleem

Als je bijvoorbeeld signalen opvangt over risicofactoren die (juist) anticonceptiegebruik in de weg staan of (relatie)problemen waar een seksueel probleem aan ten grondslag kan liggen, is dat hét moment om door te vragen over veilig vrijen of hoe het met de seksuele relatie gaat.

Als het gerelateerd is aan een bepaalde ziekte, klacht of medicijn

Bijvoorbeeld bij:

• urogenitale klachten zoals pijn, jeuk, afscheiding of incontinentie
• chronische ziekten of aandoeningen
• gebruik van medicatie die invloed op seksualiteit kan hebben
• buikklachten
• psychische klachten, zoals depressie
• mogelijkheid soa of testvraag

Bij levensfases of gebeurtenissen die van invloed kunnen zijn

Denk bijvoorbeeld aan: relatieproblematiek, scheiding, overlijden partner, overgang, ouder worden, puberteit, zwangerschap, ongewenste zwangerschap, vruchtbaarheidsproblematiek, seksueel geweld.

Bij vaste contactmomenten

Sommige zorgprofessionals zien hun cliënten tijdens vaste contactmomenten, zoals JGZ-medewerkers en verloskundigen. Als je vragen over seksualiteit opneemt in de standaardvragenlijst kan het een logisch en vanzelfsprekend onderdeel van deze contactmomenten worden.