Mensen met een beperking

Mensen met een beperking lopen in het algemeen meer risico op het meemaken van seksuele grensoverschrijding omdat ze vaak afhankelijk zijn van anderen. Soms krijgen zij geen seksuele voorlichting, omdat hun omgeving niet verwacht dat zij ook seksuele behoeftes hebben. Door lichamelijke gebreken of door een verblijf in een instelling hebben zij niet altijd de mogelijkheid om het eigen lichaam te ontdekken en met seks te experimenteren. Iemand leert dan niet wat hij of zij prettig vindt op seksueel gebied. Een andere factor is dat zij vaak zo gewend zijn aan functionele en noodzakelijke aanrakingen, dat ze moeilijker onderscheid maken tussen gewenste en ongewenste aanrakingen. Dit maakt ze extra kwetsbaar voor seksueel misbruik.

Verstandelijke beperking
Mensen met een verstandelijke beperking kunnen een achterstand hebben in kennis over seksualiteit. Ze hebben minder toegang tot informatiebronnen, en zijn afhankelijk van hun omgeving om die informatie te krijgen. Ze kunnen het lastig vinden om hun wensen en gevoelens te verwoorden, en zijn niet altijd in staat de bedoelingen van een ander goed in te schatten. Een verstandelijke beperking is niet altijd te zien, waardoor ze overschat kunnen worden als het gaat om gelijkwaardige seksuele contacten. Mensen met een verstandelijke beperking kunnen ook plegers zijn. Ook dat komt vaak voort uit gebrek aan voorlichting, ondersteuning en begeleiding in de seksuele ontwikkeling.
Het is belangrijk dat seksuele behoeften van mensen met een verstandelijke beperking worden erkend en dat die bespreekbaar zijn, dat ze voldoende informatie krijgen en dat ze worden ondersteund in hun seksuele ontwikkeling.